SERKAN KORKMAZ – ÖNDER BULUNDU
Eksik ve yorgun Trabzon maça girmekte çok zorlanınca top Galatasaray’da kaldı. Sarı-kırmızıların yarattığı en büyük tehlike top konut sahibi gruptayken kapıldığında geldi. Mertens muazzam bir özveriyle oynarken göz doldurdu. Belçikalı, dinamik ve hırslı olmasının yanı sıra her enstantanede saha içi başkanı olarak da dikkat çekti. Boey, Yunus, Torreira ve Nelsson-Bardakçı ikilisi birinci yarıdaki performanslarıyla ekibi ayakta tutan başka isimlerdi. Oliveira, Kerem, Seferovic ve Van Aanholt birinci yarıda beklentinin altındaydılar.
Trabzon’un ikinci yarının başındaki değişiklikleri ibreyi daha da Galatasaray’a çevirdi bence. 63. dakikada yavaş yavaş grubuna katkı sağlamakta olan Seferovic, ligdeki iki golün de sahibi Gomis ile değişince hocasına çemkirirken çok da haklı değildi. O dakikada Emre Akbaba’yı oyuna sokmak ve Gomis için biraz daha beklemek daha mantıklı olabilirdi. Derken 73. dakikada Okan hoca, zarurî olarak Berkan’ı alana sürüp orta sahayı elde tutmasını sağlayan Toreira’yı çıkardı ve ibre tam ortadaydı.
Visca, Bakasetas, Abdülkadir ve Uğurcan’dan mahrum son şampiyon yeni kurulan Galatasaray karşısında sıkıntı anlar yaşadı fakat kaybetmemeyi başardı. Genç Taha’yı bulduğu net konumlarda geçemeyen Galatasaray’sa bir puanla yetinirken buruktu lakin geleceğe dair biriktirdiği umutla İstanbul’un yolunu tuttu. Galatasaray, Oliveira bu türlü oynayacaksa Midtsjö’nün bir an önce kadroya dönmesi için duacı olmalı. Transfere gelince; bu kadronun en değerli gereksinimi direkt birinci 11’e monte edilecek Türk pasaportlu bir oyuncu olmalı kanaatindeyim.
LEVENT TÜZEMEN – SEFEROVIC BESLENMELİ
Galatasaraylı oyuncular istekliydi, yeterli çalıştılar, kazanma hislerini ön plana çıkardılar. Özellikli ikinci rakibi ısıran, temaslı oyunda kolay yıkılmayan ve yılmayan Galatasaraylı oyuncular birlikte oynama alışkanlığının oturmaması yüzünden Trabzon kalesinde yarattıkları durumda final yapamadılar. Galatasaraylı oyuncuların “Şablon oyun” anlayışına kavuşamamış olması muhakkak bir tertip içinde birlikte hareket etmelerine mani oluyor. Yunus, Oliveria, Lucas ferdî atılımlarla ön plana çıkmak istiyor. Bilhassa Oliveria top ayağındayken çok ağır hareket ediyor ve geç pas kullanıyor. Galatasaray’ın fizik gücü üst seviyede olan Mertens’e muhtaçlığı var. Şimdi tam hazır olmayan Mertens hamlede ve orta alanda pas istasyonunda pas dağılımlarını akıllı yaptı.
Kaliteli ayakları olmasına karşın Belçikalı yıldızın kendi hazırladığı ve atamadığı gol büsbütün uzun aralı koşu sonrası yaptığı makûs vuruş yaşadığı yorgunluğa dayanıyor. Galatasaray kadro olma ritmini yakaladığında Mertens tekniği, aklı ve yaratıcılığıyla çok yararlı olacaktır. Seferovic’teki sakinlik beni şaşırtıyor. Birinci yarıda 3 kere ofsayta giren ve rakip savunma önünde duvar olduğu konumlarda tek top bile kazanamayan Seferovic nasıl verimli hale gelecek? Seferovic’in tek vuruş ustası olduğunu düşünürsek Galatasaray’ın kanat bindirmelerini çoğaltıp yerden tesirli ortalar yapması gerekir. Galatasaray’da başta Muslera olmak üzere Nelsson ile Boey çok başarılıydı. Bilhassa sık eleştirdiğim Boey, Trabzonspor’un sol tarafından daima atağa kalktı. Boey bu istekli oyununu tesirli ortalarla süslemeli.
YUNUS EMRE SEL – ORGANİZE OLAMAMA!
Sıcak havada yorgun Trabzonspor’la 10 günlük dinginliğiyle Trabzon’a gelen Galatasaray birinci yarıda karşılıklı gayret içindeydiler. Oyunu kendi lehlerine çevirmek için alana yansıtmaya çalıştıkları oyun, dengeyi hem oyun, hem de skor manasında bozmaya yetmedi. Bu yetmezmiş üzere maçın hakemi de durum yorumlamalarındaki tuhaf kararlar oyunu vakit zaman soğuttu. Yunus’a başta olmak üzere birçok kritik kartı da es geçti. Karar, istikrar sözüyle tıpkı kökten gelen bir söz. Yani kararlar istikrarlı olunca bir mana söz ediyorlar. Hakemin durum yorumlamalarında istikrarlığı olduğu yegane şey karar dengesizliğiydi. Trabzonspor’un yorgunluğuna karşın ön alanda pres denemelerinde bulunması, oyunu geniş alanda oynamaktan kaçmaması dikkat cazipti. Her iki ekibin karşılıklı konumlarla geçtiği yarının dikkat çeken isimlerinden biri Trabzonspor’un genç kalecisi Taha’ydı.
Oyunun ikinci yarısında Djaniny ve birinci yarıda aksayan Siopis’in yerine Gbamin ve Kouassi ile başladı Trabzonspor. Trezeguet oyunda tek konum hariç hiç yoktu, üstüne üstlük Eren’in ofansif meziyetlerini de törpülüyordu. Onun oyunda kalması, Djaniny’nin çıkması oyunun politik kararlarından biri olsa gerek. Kouassi de verimliliği esasen tartışmalı bir oyuncu, üstüne üstlük sağ kanatta büsbütün etkisizleşiyor. Bununla bir arada Gbamin, Trabzonspor’un orta alanda muhtaçlık duyduğu kaliteli pasör eksikliğini anında giderdi. Şayet sağlam kalabilirse kadroya kaktı vereceği kesinlikle. Trabzonspor ön alanda çoğalmakta ve tercih sorunu yaşamaya devam ederken Galatasaray daha çabuk ve istikrarlı oynamaya çalışan taraftı. Oyunun 60. dakikadan sonra aldığı hal Djaniny’yi arar üzereydi. Ofansif tertibi bir türlü oturtmaması, Trabzonspor’da eksik oyuncuların dönüşüyle de çözülecek üzere görünmüyor.
ZEKİ UZUNDURUKAN – BU GOLCÜLERİN HALİ NEDİR!
Trabzonspor, bir taraftan yeni transferlerini yapmaya devam ederken, başka taraftan da maçlarını oynuyor. Meğer geçen dönem lig başlamadan bütün transferlerini yapmıştı bordo-mavililer. Ve bunun avantajını kullanıp, çok kolay bir şampiyonluk yaşamıştı. Bir de Nwakaeme’li ferdî oyundan, kadro oyununa geçiş yapan Trabzonspor bunun sancılarını ziyadesiyle hissediyor. Galatasaray maçı öncesinde Trabzonspor’un eksikleri çoktu lakin Abdülkadir Ömür’ün takımda olmayışı başımda soru işaretlerine neden oldu. Ağrıları nedeniyle oynayamadığı söylendi. Beyan temeldir diyemeyeceğim bu kere. Zira ortada bir sorun olduğu aşikâr. Şayet durum düşündüğüm üzereyse şayet, kaybeden Abdülkadir Ömür olur. Bir vakitler Türk futboluna bir yıldız geliyor dediğimiz Barış Memiş geldi aklıma. Verilen bahtı güzel kullanamadı ve kaybolup gitti. Abdülkadir Ömür bilmecesi ile başlayan derbide iki grup da bir türlü oyunu oturtamadı. Orta alanlar çok süratli geçildi. Trezeguet yeniden dağınık oyununa devam etti. Bordo-mavililer, dönem başından beri atak bölgesinde çoğalamıyor ve atakçılar birbirlerine yakın oynamıyor. Birinci yarıda Mertens’in karşı karşıya durumunu Taha fevkalade çıkardı.
Trabzonspor da birinci yarıda Trezeguet ve Djaniny ile iki durumdan yararlanamadı. Trabzonspor’un her yorumumda söylüyorum zayıf bir orta alanı var. Abdullah Avcı, yeni transfer Gbamin ile derbiye başlasa daha güçlü bir orta alanı olurdu Trabzonspor’un. Trabzonspor, bilhassa birinci yarıda Galatasaray’ın Yunus üzere bir silahını çok boş bıraktı. Abdullah Avcı, oyuna tempo ve hareketlilik getirmek için Gbamin ve Kouassi ile 2. yarıya başladı. Trabzonspor’da savunmanın yeni önderi Marc Bartra. Okan Buruk da Seferovic’in yerine Gomis’i alana sürerek ‘Ben bu maçı kazanmak istiyorum’ dedi.
Hakem Ali Palabıyık çok berbat bir maç yönetti. O kadar çok yorum kusuru yaptı ki… Trabzonspor da Galatasaray da ekip oyunundan çok uzak bir futbol ortaya koydu. Zira iki ekipte da daima gelen yeni oyuncular var. Bu koşullarda gel de ekip ol ve âlâ futbol oyna! Bu türlü durumlarda sana maç kazandıracak yaratıcı oyunculara muhtaçlık duyarsın! Galatasaray, Gomis ile bu türlü bir fırsatı yakaladı lakin değerlendiremedi. Trabzonspor, Marek Hamsik birinci 11’deki yerini alana kadar böylesine sakıntılı maçlar oynayacak üzere görünüyor. Değerli olan bu güç devri en az kayıpla geçmek. Galatasaray’da da yenilerle eksi oyuncular ortasındaki uyumsuzluk göze çarpıyor. İki grubun da en az 5 haftaya gereksinimi var. İki teknik adamın elinde kaliteli bir takım var. Fakat futbolda kadro bütünlüğü her şey demek. Galatasaray’da Mertens’i çok beğendim. Hem hamlede hem de savunmada vardı. Trabzonspor’un ise en yeterlisi kaleci Taha idi. Seferovic de Cornelius da çok formsuz… Geçen dönem, alanda gümbür gümbür oynayan Trabzonspor nasıl bu hale geldi? İnanılır üzere değil! Bu dönem iç alandaki her maçta Trabzonspor taraftarı, maçın yıldızı oldu. Bordo-mavili futbolcular, tribündeki taraftarlar kadar galibiyet için ter döküp, çaba etmediler. Helal olsun Trabzonspor taraftarına… Maçın hakkı beraberlikti. O denli de oldu. Lakin Trabzonspor da Galatasaray da bu futbolla şampiyon olamaz. Çok çalışıp bir an evvel büyük grup üzere oynamaları lazım…
REHA KAPSAL – OYUN ŞABLONLARI
Trabzonspor Şampiyonlar Ligi’nden elendikten sonra taraftarın gönlünü alma ve moral açısından değerli bir maça çıktı. G.Saray da 3 maçta 6 puan almasına karşın istenen oyun düzeyine çıkamamıştı. 3 puanla dönmek, bilhassa önümüzdeki 5 maçlık sert lig fikstüründe ekibin ve Okan hocanın öz inanç kazanması açısından değerliydi. Saha içi oyuncu profillerinden kaynaklı direkt hamleler oldu. Genelde pas yanlışları ve atak sonlandıramama sonucunda her iki kadro da atak geçişleri yedi. Burada top kaptırıldığında geniş alanlarda yakalandılar. Hasebiyle anlık gol durumları dışında diğer üretim yapmakta da zorlandılar. Oyun kurulumlarında pas açısı yaratma, pas sonrası hareketlilik, oyunu her iki taraf için denetim etmekte ve stabile bir oyun istikrarını oturtmakta zorlandılar. İki grubun hamlelerinde çizgilerde süratli oyuncu olmasına karşın rakip savunmayı aldatıcı koşu, stoperle bek ortasına anahtar topsuz koşular ve topla buraya girmekte çok yetersizlerdi. İki kadronun da yerleşim planları berbattı. Rakip ceza alanına girmekte, durum üretmekte zorlandılar.
Hücum çeşitliliği ve kombinasyonları çok yetersizdi. Oyunun tempolu üzere olmasının en büyük nedeni, pas yanılgıları ve yanlışlı atak aksiyonları sonrasında kaybedilen topların akabinde hem rakibin hem topun peşinden koşmaktan kaynaklandı. G.Saray’ın santrforsuz oynadığı bir maçtı. Mertens kalitesini gösteriyor, fizik olarak gelişim göstermeli. Onunla bir arada Oliveira ve Seferovic de fizikî olarak gelişmeli. Trabzonspor ismine en uygun isim Taha’ydı. Yusuf, Doğucan, Kouassi fark yaratacak oyuncular değil. Her iki grup da yeni transferler, sakatlıklar nedeniyle 6’şar tane yeni oyuncuyla birinci 11’de maça çıktı. Oyun kimlikleri daha oluşmadığı üzere saha içinde sağlam ve hakikat duran bir oyun şablonu da şu ana kadar oluşmuş değil.