Süper Lig takımlarından Adana Demirspor’un savunmadaki başarılı isimlerinden Samet Akaydın, Türkiye Futbol Federasyonu’nun Tam Saha mecmuasına açıklamalarda bulundu. İşte Akaydın’ın kelamları…
13 Mart 1994 Trabzon doğumlusun. Çocukluk yıllarını bize anlatabilir misin?
“Biraz hareketli bir çocuktum. Okulda olsun, dışarda olsun çok yaramazmışım küçükken. Daima yanımda birisinin olması lazımmış yoksa başıma kazalar geliyormuş. Yerimde duramıyormuşum. Çok kazalar atlattım açıkçası. Otomobil mı çarpmadı desem, meskenin üstünde oynarken aşağıya düşmedim mi desem… Ailem bundan ötürü daima beni bir nevi mesken mahpusunda tutmaya çalışıyordu. Dışarıya fazla çıkarmıyorlardı beni. Yaramaz bir çocuktum özcesi.”
Aileni tanıyabilir miyiz? Annen, baban ve varsa kardeşlerin ne işle meşgul oluyorlar?
“Bir ablam var. Evli ve iki çocuk sahibi. Babam üniversite mezunu, mobilya dekorasyon teknikeri; şu anda emekli. Annem konut hanımı. Bir kardeşim vardı, merhum oldu.”
Eğitim hayatından bahsedebilir misin?
“Trabzon Yunus Emre Lisesi’ni bitirdim. Futbol oynamamdan ötürü üniversite eğitimi alamadım. Fakat en kısa müddette üniversite eğitimini de tamamlayacağım.”
Sendeki futbol yeteneğini birinci kim keşfetti ve bir kulübün kapısından içeri soktu?
“İlkokuldaki vücut eğitimi öğretmenim, okulun önünde beni izlemiş. Yanına çağırıp “Futbol oynuyor musun, lisansın var mı?” diye sordu. Ben de “Oynamıyorum hocam” karşılığını verdim. “Sana yardımcı olacağım” dedi. Onun ismini vererek kentin en esaslı kulüplerinden Trabzon İdmanocağı’na gittim ve futbol serüvenim o denli başladı.”
Trabzon İdmanocağı altyapısından yetiştin. Trabzonspor U17’de oynadın. Oradan tekrar İdmanocağı’na ve başka kulüplere transferin gerçekleşti. Neler yaşadın? Bize altyapı mesleğini anlatır mısın?
“Trabzon İdmanocağı’nın benim için çok başka bir yeri var. Zira futbola birinci başladığım yer orası. İki-üç sene sonra da Trabzonspor altyapısına transfer oldum. Trabzonspor’da bir yıl futbol oynadım. Bir yıl sonra benim de ortalarında bulunduğum 1994 doğumluların tamamını yolladılar. Bize “Gidin kendinize kadro bulun” dediler. O sene Trabzon İdmanocağı’na geri döndüm. Türkiye şampiyonasına gittik ve hoş bir muvaffakiyet yaşadık. Sonra Boluspor’a transferimle mesleğimde yeni bir kapı açıldı. A2 ekibinde oynadıktan sonra birinci profesyonel imzayı Boluspor’da attım. A kadroyla antrenmanlara, A2 grubunda da maçlara çıkıyordum. Yaşım ilerledikçe 3. Lig gruplarında kiralık oynamaya başladım. İstanbul’da Sancaktepe Belediyespor’da kiralık oynarken şampiyonluk yaşayıp 2. Lig’e çıktık. Ben de ekipte devam ettim. Sonra Şanlıurfaspor’a transfer oldum. Akabinde da Ankara Keçiören’e… Keçiören’de hoş bir dönem geçirdim. Muhteşem Lig’den teklifler geliyordu. Lakin devre ortasında Adana Demirspor’a transfer oldum. Harika Lig’i değil, 1. Lig’deki Adana Demirspor’u tercih ettim. Artık dönüp bakınca çok hoş bir birliktelik olduğunu görüyorum.”
Futbola stoper olarak mı başladın?
“Belki komik gelecek lakin futbola forvet olarak başladım. Yaş grubumda başka arkadaşlarımdan daha uzun boyluydum. Fizikî olarak hepsinden üstündüm. Bu da o vakitler topa daha uygun vurmamı sağlıyordu. Yaş ilerledikçe doğal farklı olmaya başladı. Bir hocam vardı. Beni evvel orta alanda, sonra da stoperde denedi. Beni stoper oynatan birinci hocam Trabzon İdmanocağı’nda Kamil Aydın’dı. Burada ismini anayım. Ona çok şey borçluyum.”
Sen hangi mevkide oynamak isterdin?
“Valla forvet oynamak isterdim lakin stoper oynamak daha güç.”
Trabzon’da doğan ve futbola orada başlayan her çocuğun hayali Trabzonspor formasını giymektir. Sen U17’de o formayı giymene karşın sonrasında farklı bir rota çizmek durumunda kaldın. Bunun sebepleri neydi?
“Açık konuşmak gerekirse ben o hayaller içine hiç girmedim. Vilayetle de Trabzonspor forması giymek istiyorum üzere bir durumum olmadı. Lakin Trabzonluyum alışılmış. Trabzonspor’a her vakit hürmet duyuyorum. Orası benim kentim sonuçta. Fakat Trabzonspor formasını vilayetle giyeceğim diye çok büyük hayaller içine girmedim. Ben her vakit “Hayırlısı olsun” derim.”
Boluspor formasıyla birinci profesyonel imzanı attın. O anki hislerinden ve beklentilerinden bahseder misin?
“İlk profesyonel imzayı atmak sahiden farklı bir his. Kendini akranlarından farklı hissediyorsun. Sonuçta sen profesyonel oluyorsun lakin akranların şimdi değil. O anki his olağan. Çocukluk hayalleri, değişik bir his… Her manada sana farklı bir şey katıyor profesyonellik. Sonuçta A ekiple antrenmanlara çıkıyorsun. Kendini daha çok geliştiriyorsun. Ben o kadar memnun olmuştum ki birinci imzayı attığım vakit; evvel ailemi aradım. “Profesyonel imza attım. Artık profesyonel bir futbolcuyum” diyerek latifeler, espriler oldu aile ortasında. Çok hoş bir gelişmeydi.”
Adana Demirspor’a transferini biraz açalım… Keçiörengücü’nde gösterdiğin düzgün performans sonucunda transferin gerçekleşti. O devirde seni isteyen Üstün Lig kulüpleri hangileriydi ve Adana Demirspor tercihinin münasebetleri nelerdi?
“İsim vermeyeyim ancak Harika Lig’den iki-üç gruptan teklifler almıştım. Fakat Murat Sancak Liderimiz benim transferim konusunda çok istekliydi. Adana Demirspor’u tercih etmem konusunda Murat Liderin bu halinin büyük hissesi var. Başka kulüplere nazaran o beni daha çok istedi. Her vakit daha çok isteyen alır.”
Adana Demirspor, uzun bir ortanın akabinde Harika Lig’e yükseldikten sonra bir cazibe merkezine dönüştü ve birçok kaliteli futbolcunun tercih ettiği bir kulüp hâline geldi. Bu husus hakkında neler söylersin?
“O hususta sahiden farklı bir kadroyuz. Ben bile kendi kadromda kendimi farklı hissediyorum. Adana Demirspor’un dört büyüklerden hiçbir farkının olmadığını hatta bizim kulübün daha sempatik olduğunu düşünüyorum. Liderimiz diyor ya, “Herkesin ikinci kadrosu olacağız” diye… Hakikaten öyleymiş üzere hissediyorum. Bu da doğal ki Mario Balotelli, Belhanda üzere oyuncuların gelmesiyle gerçekleşti. Grup da gerekeni yaptığı vakit geçen yılki başarımız ortaya çıktı. Üst üste galibiyetler aldık. Lige hoş bir giriş yaptık. Oynadığımız futbol da insanların gözüne beğenilen geliyor. Natürel bu da bizim farklılığımızı yansıtıyor. Liderimiz da herkes tarafından sevilen birisi. Bu da kulüp ve topluluk için ekstra bir katkı. Taraftarımızı söylemeye zati gerek yok. Türkiye nasıl bir taraftara sahip olduğumuzu biliyor. Tüm bunlar da grubu bir cazibe merkezine dönüştürüyor.”
Oynadığın 268 maçta 60 sarı, 5 kırmızı kart görmüşsün. Bunlardan ikisi çift sarı karttan kırmızıya dönüşmüş. Defans oyuncusu olarak bu mevzu hakkında neler söylersin?
“Diğer defans oyuncularına nazaran biraz daha az kart gören bir oyuncuyum aslında. Bunun sebebi de her topa atlayan değil de ayakta kalmayı ve istikrarlı olmayı tercih eden bir stoper olmam diye düşünüyorum. Küçüklüğümden beri bana bu türlü öğretiliyor. Altyapıda bu türlü eğitim almıştım. Bir stoper her vakit ayakta kalacak diye öğrenmiştim. Bu da fazla kart görmememe sebep oluyor diye düşünüyorum.”
Süper Lig’de en çekindiğin forvet oyuncuları kimler?
“Açık konuşmak gerekirse hiç kimseden çekinmiyorum. Bir forvet oyuncusundan çekinecek bir imal yok. Uygun isim diye sorarsanız, beğendiğim forvetler var fakat hiçbiri bende çekinme duygusu uyandırmıyor. Trabzonspor’dan Cornelius, bizim kadrodan da Mario Balotelli ve Assombalonga beğendiğim forvetler.”
Süper Lig’de en beğendiğin oyuncular kimler?
“Yetenek olarak Yunus Akgün’ü beğeniyorum. Kardeşim zaten! Yabancı olarak da Mario Balotelli çok kaliteli bir oyuncu. Fenerbahçe’den İrfan Can Kahveci’yi beğeniyorum. Defans oyuncusu olarak da Marcao’yu beğeniyordum ancak o da gitti.”
Teknik yönetici Vincenzo Montella ile nasıl bir alakanız var?
“Montella deyince benim direkt “Baba” diyesim geliyor. Açıkçası bana o kadar yakın. “Father” diye sesleniyorum, o da bana “Oğlum” diyor, şakalaşıyoruz. Onu inanılmaz seviyorum. Zira benim hayatıma futbol açısından farklı bir dokunuşu oldu. O geldikten sonra farklı bir Samet oldum. Olmaya da devam edeceğim. Hocam bana her vakit maça çıkmadan şöyle der; “Kendine hudut koyma, sende bu hudutları aşabilecek güç var.” Ben de onun bu söylediklerini aklımdan hiç çıkarmıyorum.”