“Türk futbolunun neden yıllar içinde geriye gittiğinin en yeterli delili dün geceki maç oldu. Berbat futbol, düşük tempo ve yalnızca yakalanan birkaç gol durumu.
Öncelikle Trabzonspor’dan başlayalım… Makûs oynadılar, makus de oynuyorlardı esasen. Tempoları çok düşük. Kaybetmekten korktular, kontra oynamaya çalıştılar ve Muslera’ya neredeyse hiç iş düşürmeden maçı tamamladılar.
G.Saray, 90 dakika boyunca oyunun hakimiydi. Aslında Trabzonspor üzere bir deplasmanda da bulabilecekleri sayıda konum yakaladılar. Birinci yarıda Mertens, kaleci Taha ile karşı karşıya kaldığı durumda yanlış köşeye vurdu. O konumda her ne kadar deparla oraya gelmiş olsa da öteki bir tabirle yorgun düşmüş olsa bile o denli vurmamalıydı. İkinci yarıda da gibisi durumu Kerem yakaladı. Berkan manasız halde 3 kişinin ortasına girdi, baht yapıtı çıktı, Kerem’e bıraktı, Kerem bomboştu, o da yeterli vuramadı. Kaleci Taha yeniden çıkardı. Dönem başından beri G.Saray’ı kurtaran Gomis aslında az kalsın tekrar kurtarıcı olacaktı. Son saniyede bir kornerde kafayı rahat vurdu, direk tabanına vurayım dedi, lakin güzel vuramadı.
Sonuca bakarsak iki ekip için de bir puan berbat değil. Hele G.Saray için hiç değil! Zira G.Saray kaybetseydi, büyük sorun olabilir, Okan Buruk tartışılır hale gelebilirdi. Trabzonspor kaybetseydi bu sefer oklar Abdullah Avcı’ya dönecekti. Hakem Ali Palabıyık her ne kadar sonucu etkileyecek yanılgı yapmadıysa da pek beğendiğimi söyleyemem. Kartlarını vakit zaman yanlış kullandı. Bazen komik fauller verdi ancak bütün bunlara karşın hakem tekniği istikametinden çok âlâ olmasa da ekipler için fazla sorun teşkil etmedi.”