YUNUS EMRE SEL – BU BİR TESTTİ
Kopenhag’da birinci yarı, konut sahibi kadronun hayal ettiğine yakın bir tempoda ve senaryoda seyretti. Dirençli ve süratli ön alan presiyle Trabzonspor’un istikrarını bozup kazandıkları topları direkt paslarla kıymetlendirerek kaleye gitmeye çalıştılar, savunmada da pas oyunu illüzyonunun serabında eriyen Trabzonspor’u kendi yarı alanlarında düzgün kapanarak durdurmaya çalıştılar ki onların eforundan çok Trabzonspor’un anlayış tercihi işe yaradı.
Halbuki Trabzonspor, daha dinamik bir ön alanla alana çıkmış olsaydı, ön alanda rakibinin yaptığı üzere daha hareketli bir baskıyla karşılık verebilseydi, savunma bu anlarda alan daraltabilseydi sonradan elde ettiği durumlarda muhtaçlık duyduğu özgüveni bu sayede kazanacaktı.
Açıkçası birinci yarıda yapılsa bile kimsenin şaşırmayacağı değişikliklerden yalnızca biri yapıldı. Bu durum şaşırtıcıydı, çünkü Trabzonspor orta alanında oyunun ritmine ve akışına dokunabilecek bir oyuncu gereksinimi besbelliydi. Derken, Kopenhag’ın ikinci golü geldi.
Rakip ceza alanının solundan taç atışı kazanan Trabzonspor, oyunu 5 saniyede Uğurcan’a kadar yığmış, birkaç saniye içinde evvel taç, devamında korner kazanan Kopenhag ikinci golü bulmuştu. Trabzonspor’un tempo yapan kadrolar karşısındaki zaafları vakit zaman kendini göstermişti aslında…
Bardhi ve bilhassa Bartra’nın girmesiyle oyun Trabzonspor’un oynaması gereken oyuna döndü. Bilhassa Bartra, Edgar’ın boşluğunu ziyadesiyle dolduran liderliğiyle daha verimli top kullanmaya başladı.
Onun süratli ve akıllı kullandığı toplar Trabzonspor’u daha dinamik hale getirdi, Djaniny de ona ön alanda eşlik edince akış değişti. Daha geride daha verimli oynayan Bakasetas oyunun geneline yaptığı katkının yanında attığı golle ekibini rahatlatan oyuncu oldu.
Trabzonspor genel olarak güzel bir imaj vermediği birinci yarı sonrasında tempo yaptığında, kazandığı topları daha süratli ve direk kullandığında Kopenhag karşısında neler yapabileceğini test etmiş oldu.
ZEKİ UZUNDURUKAN – TRABZON ÇEŞİDİ GEÇER!
Böyle büyük maçları, büyük oyuncularla oynarsanız işiniz kolaylaşır. Trabzonspor, Marek Hamsik’siz hala bir oyun bulamadı kendine… Kopenhag, daha birinci dakikadan itibaren çok süratli ve çok sert oynadı.
Bizim orta alanımızda Abdülkadir Ömür ve Bakasetas üzere oyuncularımız, rakibin sert futbolu karşısında çabuk oyundan düştü. Orta alanı Siopis ile savunmaya çalıştık. Fakat o da bir yere kadar. Rakibe orta alanda üstünlüğü verdikten sonra oyunumuzun uzunluğu uzadı.
Savunma ile atak ortasında büyük bir boşluk ve kopukluk ortaya çıktı. Visca’nın yokluğunda sağ önde oynayan Kouassi, çok az topla buluşabildi birinci yarıda. Buluştuğu topları da âlâ kullanamadı. Daha maçın başında yediğimiz golde adam paylaşımı ve yerleşim kusuru yaptık.
Yediğimiz golden sonra olgun atak geliştirmekte zorlandık. Süratli atak geçişleri yapmaya çalıştığımızda ise Kopenhag 4’lü savunmanın önüne de 4’lü set kurarak adeta bir duvar ördü. Birinci yarıda Kopenhag’a alanda zorluk çıkaracak bir oyun ortaya koyamadık. Halbuki daha sert ve daha telaşsız oynamamız gerekiyordu.
Oyunun birinci kısmımda fark yaratan bir oyuncumuz yoktu. Kopenhag da sert futbolunun dışında o denli büyük bir baskı kuramadı temsilcimizin üzerinde. Lakin tabelayı değiştirmesini bildiler. Parken Stadı’nı dolduran Kopenhag taraftarının ekiplerini nasıl ateşlediklerini gördük. Kopenhag taraftarı; tribüne çekirdek çitletmeye; cep telefonlarıyla oyalanmaya değil, var güçleri ile Kopenhag’ı destekleyip, Trabzonspor’u baskı altına almaya çalıştılar. Bunda başarılı da oldular.
Abdullah Avcı, ikinci yarıya başlarken Kouassi’nin yerine Djaniny’yi oyuna dahil etti. Aslında maça Djaniny ile başlamalıydı esasen. Böylesine final maçları, futbolcu kazanma maçları değildir. Sonuç maçlarıdır.
İlk yarıda olduğu üzere ikinci yarıda da Eren Elmalı-Trezeguet kanadını kullanmayı tercih ettik daima. İkinci yarının çabucak başında kornerden (duran toptan) o denli amatörce bir gol yedik ki… Denis Vavro, baş ile topu Lerager’e indirirken, tüm savunmamız uyudu, art direkteki Larsen de çok ağır kaldı.
Kopenhag taraftarının maç boyunca ıslıkladığı Larsen, tribünlerden çok etkilenmiş olacak ki, makûs bir maç çıkardı. 2-0 geriye düştüğümüz o dakikaya kadar ne yeterli bir savunma yapabildik, ne de hamlede üretken olabildik…
İlk gol konumunu Djaniny’nin ortasında Abdülkadir ile yakaladık. Ancak o da berbat bir baş vuruşu yaptı. O top, Cornelius’a gelse ne hoş olurdu. İki farklı geriye düştükten sonra risk alarak, daha çok adamla atağa çıktık. Lakin karşımızda çok az kusur yapan, fizikli bir ekip vardı.
Abdullah Avcı, yeni transferler Enis Bardhi ve Marc Bartra’yı adeta daha bavullarını bile açmadan 58’de alana sürmek zorunda kaldı. Skoru değiştirmek için her türlü hamleyi yaptı Abdullah Avcı… Ve Bakasetas ile aradığımız golü bulduk. Biz 2-1’lik mağlubiyetin üstesinden gelmeyi biliriz çarşamba günkü rövanşta. Bunun Trabzon’u da var Kopenhag!